Podstawy teorii działania

W latach 70-tych wobec braku odpowiedniego i skutecznego neutralizatora koniecznym stało się opracowanie takiego urządzenia, które może z pewnej, określonej przestrzeni zmniejszyć lub całkowicie wyeliminować szkodliwe promieniowanie pochodzące nie tylko od stref nad ciekami wód wgłębnych. W tym okresie dokonano przełomowych odkryć w zakresie fizyki cząstek elementarnych publikowanych przez takie ośrodki jak: CERN w Genewie, Frascati we Włoszech i Stanford w Kalifornii, skupiające w zespołach międzynarodowych uczonych wielu krajów. Jednym z takich osiągnięć stało się odkrycie cząstek nazwanych kwarkami, reprezentujących elementarne cząstki materii (także antykwarki reprezentujące antymaterię).

Zdaniem wielu naukowców biorących udział w badaniach i eksperymentach (np. prof. Frank Close francuski naukowiec z CERN) tylko wykorzystanie teorii i właściwości takich cząsteczek jak kwarki stanowi jedyny możliwy sposób technicznego wyeliminowania poprzez zneutralizowanie, określonych promieniowań. Opierając się na wiadomościach o wynikach badań naukowych dotyczących cząstek elementarnych zostało rozważone zagadnienie wykorzystania promieniowania występującego w naturze do opracowania odpromiennika typu neutralizator, znoszącego szkodliwe promieniowanie jakie ma miejsce nad strefami cieków wód wgłębnych oraz promieniowań sztucznych ze zwróceniem szczególnej uwagi na promieniowanie pochodzące od przewodów elektrycznych.